معماری هیجانی، جذاب و زود گذر

جریانات کاذب، نسبتا وسیع و زود گذری که هر چند سال یکبار تمامی ساختمانهای در حال ساخت شهر های کشور را در بر می گیرند، مهمترین نمونه معماری هیجانی و زود گذر در کشور می باشند. اینگونه ساختمان ها –به سان یک بیماری یا  نوعی مد پرستی بی اساس، اصولا در یک دوره کوتاه زمانی و با سرعت زیادی رواج پیدا کرده و بعد از گذشت چند سال به یکباره محبوبیت خود را از دست می دهند. به راحتی جای خود را به گرایش دیگری می دهند. به عبارتی اینگونه از ساخت ساز ها به لحاظ پذیرش اجتماعی دارای تاریخ مصرف بوده و پس از دوره ای منقضی می گردند. تکثرگرایی، ترکیب هندسی شلوغ و استفاده از مصالح و فرم های متفاوت، کاذب نمایی و عدم تعریف به جا و مناسب عناصر و اجزای ساختمان، تلفیق اغراق آمیز و تصادفی چندین حجم وعدم پیروی از یک اصل یا پارامتر موثر در طراحی از نشانه های اینگونه ساختمان ها می باشد.

برخی از دلایل رواج این نگرش در جامعه شهری ایران عبارتست از:

تقلید کورکورانه و سطحی نگری ناشی از عدم اشراف به ریشه ها و خاستگاه های سبک های مختلف معماری در طول  تاریخ. رواج گرایش های متفاوت و وا گرایانه در معماری در پی آموزش نادرست معماران در مراکز مختلف آموزشی و تجربه کم اساتید معماری در دانشگاه های مختلف.

رواج تجمل گرایی و زیاده خواهی در جامعه که به سبب عدم آگاهی اجتماعی افراد و سودا گری نظام واسطه گری و سرمایه داری در حیطه ساخت و ساز پدید آمده است. بالا بردن کاذب قیمت ساختمان و برند سازی بی اساس سازندگان غیر متخصص از مهمترین تبعات این گرایش به شمار می رود.

برداشت های شخصی سازندگان و سرمایه گذاران در حوزه معماری و رواج آنها توسط واسطه های بازار و تلقی نادرست از سلیقه و دخیل کردن آن در روند ساخت و ساز.

بی توجهی به شهر و تفکیک نادرست معماری و طراحی شهری و کم رنگ شدن دیدگاه های کلان در حوزه معماری. به گونه ای که عدم هماهنگی و واگرایی در اجزای بافت شهری و محلات از تبعات رواج رویکرد های شخصی و متکثر و کاذب معماران نا آگاه در شهر می باشد.

رواج کاذب کاری در بدنه شهری ساختمان ها و دیدگاه پوسته ای در برابر دیدگاه فضایی و ساختاری برخی از معماران در طراحی و عدم تقید آنها به روند طراحی که در اکثر موارد باعث تفکیک نما و ساخت مایه ساختمان ها می شود. منظور از ساختمایه ساختمان توجه به عملکرد فضای داخلی، روابط فضایی و سازه می باشد.

برداشت نادرست و شخصی افراد از مفهوم فرم و کانسپت که در پی آن یک ترکیب حجمی کاذب، شلوغ و التقاطی با یک کانسپت معمارانه مترداف دانسته می شود.

بی توجهی گروهی از معماران به اصول و روشهای طراحی و رسالت حرفه معماری و استفاده ناصحیح از کامپیوتر و نرم افزار و کاذب نمایی اپرا تورها در بازار ساخت و ساز ناپایدار فعلی در جهت فریب کارفرما.

–

مهندسین مشاور دَش